حقایقی جالب و خواندنی درباره فیلم برنده اسکار «۱۹۱۷»

به گزارش خبرنگار حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، فیلم سینمایی «۱۹۱۷» با وجود نامزدی در ۱۰ بخش آکادمی اسکار و دریافت جوایز متعدد از انجمن‌های مختلف و همچنین جوایز گلدن گلوب، تنها توانست دو جایزه در جوایز آکادمی دریافت کند! فیلمی که شاید اگر «انگل» نبود، جایزه اسکار بهترین فیلم را هم دریافت می کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این فیلم که به کارگردانی سم مندس ساخته شده، در تمامی جوانب از جمله بعد فنی و همچنین به تصویر کشیدن ترس حاصل از جنگ بسیار تحسین شده است. مندس این فیلم را بهترین فعالیت خود در سال‌های اخیر می‌داند و برای آن با افراد توانایی مثل راجر دیکنز همکاری کرده است تا فیلم را به صورت یکدست و بدون کات نشان دهد.

برای ساخت فیلمی با این ویژگی باید حقه‌های زیادی زد و همچنین تلاش دقیق زیادی برای پیش تولید آن نیاز است؛ با این وصف، چند حقیقت در مورد این فیلم سینمایی را بخوانید:

تجربه‌ای که تبدیل به فیلم شد

فیلم سینمایی «۱۹۱۷» بر اساس تجربه‌های پدر بزرگ سم مندس در جنگ جهانی اول ساخته شده است. در تیتراژ پایانی فیلم نیز، مندس این فیلم را به پدربزرگ خود تقدیم می‌کند. او در سال ۱۹۱۶ در سن ۱۷ سالگی به جنگ جهانی فرستاده شده بود و باید پیامی را به مقصدی می‌رساند، درست مثل داستانی که در فیلم شاهد بودیم. زندگی پدربزرگ او کاملاً با فیلم مطابق نیست، اما فیلم با وام گرفتن از قسمت‌های مختلف داستان زندگی او ساخته شده است.

سابقه همکاری بازیگران فیلم

تعداد زیادی از بازیگران این فیلم، قبلاً در پروژه‌هایی با یکدیگر کار کرده اند. مارک استرانگ، کالین فرث و بندیکت کمبربچ همگی در فیلم سینمایی «بندزن، خیاط، سرباز، جاسوس» نقش آفرینی کردند. فرث و استرانگ نیز هر دو در مجموعه فیلم‌های سینمایی «کینگزمن» بازی کرده اند. اسکات و جر مک کی نیز هر دو در فیلم سینمایی «افتخار» حضور داشتند.

حفر سنگر یک مایلی

بخش‌های طولانی از فیلم سینمایی «۱۹۱۷» در سنگر‌ها فیلمبرداری شده است. تیم طراح صحنه این فیلم سینمایی باید برای این پروژه کاملا سنگر‌های جدیدی را حفر می‌کرد تا به محتوای فیلمنامه پای بند باشند. در نهایت این عوامل سنگر‌هایی به طول ۵ هزار و ۲۰۰ فوت (در حدود یک مایل و یک و نیم کیلومتر) برای فیلمبرداری حفر کردند.

استفاده از لنز‌های متفاوت

شاید بی دلیل نباشد که راجر دیکنز برای این فیلم جایزه اسکار برده باشد. او اولین جایزه اش را دو سال پیش با فیلم «بلید رانر ۲۰۴۹» دریافت کرده بود. دیکنز برای سکانس‌های مختلف از لنز‌های متفاوتی استفاده کرده بود؛ برای مثال ۹۰ درصد فیلم از لنز ۴۰ میلیمتری استفاده شده است، اما در سکانس‌های داخل تونل از ۳۵ میلی متری و برای سکانس‌های رودخانه از ۴۷ میلی متری استفاده شده است.

مرد عنکبوتی در میانه جنگ جهانی

زمانی که سم مندس برای اولین بار شروع به جذب بازیگر برای فیلم خود کرده بود قصد داشت تام هالند (بازیگر مرد عنکبوتی) را برای نقش «بلیک» انتخاب کند. البته به دلیل تداخل برنامه او باید این پیشنهاد را رد می‌کرد. او قرار است در یک فیلم سینمایی از دنیای مرد عنکبوتی بازی کند و به همین خاطر به این نقش نرسید. البته کمبربچ که همبازی او در «انتقام جویان» بود حضور کوتاهی در این فیلم داشت.

فندک دردسر ساز

سختی‌های فنی زیادی در هنگام فیلمبرداری این پروژه وجود داشت، اما مهمترین آن‌ در واقع کوچکترین‌ترین آن‌ها بود. این مشکل، مشتعل نشدن یک فندک در سکانس مورد نیاز و در تونل‌ها بود. این فیلم به صورت متوالی و بدون کات فیلمبرداری شده و ذره‌ای اشتباه مانند همین فندک باعث می‌شد که تمام سکانس‌های قبلی و یک روز کامل فیلمبرداری از بین برود.

برخور‌دهایی که خارج از فیلمنامه بود

در یکی از سکانس‌های هیجان انگیز نقش اصلی فیلم برای رسیدن به مقصد خود می دود و در این راه با سرباز‌های دیگر برخورد می‌کند. هر دو بار او به زمین می‌افتد، غلت می‌خورد و دوباره می‌ایستد و دوباره به دویدن ادامه می‌دهد. این دو صحنه کاملاً اتفاقی و خارج از فیلمنامه بودند، اما این سکانس را از بین نمی‌برند.

فیلمبرداری از پشت موتورسیکلت

برای سکانس‌های پیچیده و تعقیب و گریز این فیلم از یک موتور سیکلت برای فیلمبرداری کمک گرفته شده بود. برای مثال زمانی که شخصیت اصلی فیلم آرام راه می رود، فیلمبردار نیز به همان صورت است؛ اما وقتی سرباز‌های دشمن او را دنبال می‌کنند فیلمبردار پشت یک موتور می رود تا زمانی که سرعت فیلم بالا می‌رود، همراه شخصیت باشد.

۹ دقیقه فیلمبرداری بدون وقفه

سم مندس می خواست این فیلم سینمایی بدون وقفه و کات به نظر برسد، اما واضح است که ساخت این فیلم به صورت تک شات غیر ممکن است؛ بنابراین او به همراه تدوینگر خود کات‌هایی که در این فیلم خورده بود را به نحوی پنهان کردند. برای مثال وقتی که فیلم به مکان‌های تاریک می‌رسید شاهد وقفه بودیم و یا با عبور دوربین از پشت اجسام مثل درخت‌ها و سنگ‌ها کات‌های این فیلم مخفی شده بود. به گفته مندس کوتاه ترین سکانس بدون وقفه فیلم ۳۹ ثانیه و طولانی‌ترین آن هم در حدود ۸ دقیقه و نیم است.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سینمای جهان فیلم سینمایی جنگ جهانی فیلم سینمایی برای سکانس مرد عنکبوتی بدون وقفه ساخته شده برای مثال جنگ جهانی برای فیلم ترین آن سنگر ها سم مندس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۲۲۲۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک جایزه دیگر برای مل بروکس/ پیبادی تجلیل می‌کند

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، جوایز پیبادی از مل بروکس، بازیگر، کمدین، نویسنده و کارگردان با اهدای جایزه یک عمر دستاورد شغلی تجلیل می‌کند. در همین حال کویینتا برانسون، نویسنده، تهیه‌کننده، بازیگر و کمدین سریال «ابوت ابتدایی» جایزه «پیشگام» این سازمان را دریافت خواهد کرد.

بروکس و برانسون هر ۲ با مجموع آرای هیات مدیره این جوایز انتخاب شدند تا در هشتاد و چهارمین مراسم سالانه جوایز پیبادی در ۹ ژوئن در لس آنجلس از آن‌ها تجلیل شود.

برگزارکنندگان این جایزه در حالی که از مل بروکس به عنوان یکی از محبوب‌ترین کمدین‌های تمام دوران یاد کردند، افزودند: وی به معنای واقعی کلمه استانداردهای کمدی تلویزیونی را از همان روزهای ابتدایی آن تعیین کرد. در دنیای تلویزیون، فیلم، تئاتر و ضبط، آقای بروکس در لیگ خودش بازی می‌کند و از همه سر است.

مدیر اجرایی پیبادی همچنین از کویینتا برانسون به عنوان یک نیروی خلاق و باطراوت در کمدی تلویزیونی یاد کرد و افزود: پیبادی مفتخر است که از این ۲ هنرمند برای استفاده‌شان از کمدی برای گفتن داستان‌هایی که زندگی بسیاری را غنی‌تر می‌کند، تجلیل می‌کند.

بروکس یکی از تاثیرگذارترین چهره‌ها در تاریخ تلویزیون کمدی آمریکاست و همواره از کمدی به عنوان نوعی مقاومت، استفاده کرده است. او در طول دوران کاری برجسته‌اش، ۲ جایزه اسکار، ۴ جایزه امی، ۳ جایزه تونی و ۳ جایزه گرمی دریافت کرده است.

مل بروکس ۹۷ ساله برای کارگردانی و نویسندگی فیلم‌هایی چون «تهیه کنندگان» در سال ۱۹۶۸ که برنده اسکار فیلمنامه غیراقتباسی شد، «دوازده صندلی»، «زین‌های شعله ور»، «فرانکنشتاین جوان»، «فیلم صامت»، «اضطراب بالا»، «تاریخ جهان قسمت اول» شناخته می شود. «بودن یا نبودن»، «توپ‌های فضایی»، «بوی گند زندگی»، «رابین هود: مردانی با جوراب شلواری»، «سکوت ژامبون‌ها» و «دراکولا: مرده و دوست داران آن» از دیگر فیلم های وی هستند که وی در بیشترشان به عنوان بازیگر هم حضور داشت.

او جایزه دستاورد یک عمر موسسه ملی فیلم، مرکز کندی و اسکار افتخاری و نیز مدال ملی هنر را دریافت کرده که بالاترین جایزه‌ای است که دولت آمریکا به هنرمندان اهدا می‌کند.

جایزه پیبادی هر سال برای دستاورد برجسته و خدمات عمومی شایسته شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی، شرکت‌ها و رسانه‌های اینترنتی و اشخاص مستقل، اهدا می‌شود.

هشتاد و چهارمین دوره جوایز سالانه پیبادی اسامی برندگان خود را ۹ مه اعلام خواهد کرد.

کد خبر 6096929